Max Julen

Max Julen

Data i miejsce urodzenia	15 marca 1961 Zermatt
Klub	Skiclub Zermatt
Wzrost	170 cm
Pierwsze punkty w PŚ	9.01 1982, Morzine (13. miejsce – gigant)
Pierwsze podium w PŚ	19.01 1982, Adelboden (3. miejsce – gigant)
Dorobek medalowy
Reprezentacja Szwajcaria Igrzyska olimpijskie złoto Sarajewo 1984 narciarstwo alpejskie (slalom gigant) Puchar Świata (Gigant) 2. miejsce 1982/1983

Max Julen (ur. 15 marca 1961 w Zermatt) – szwajcarski narciarz alpejski, mistrz olimpijski.

Kariera

Największy sukces w karierze Max Julen osiągnął w 1984 roku, kiedy podczas igrzysk olimpijskich w Sarajewie wywalczył złoty medal w slalomie gigancie. W zawodach wyprzedził na podium Jure Franko z Jugosławii oraz Andreasa Wenzela z Liechtensteinu. Szwajcar prowadził już po pierwszym przejeździe, z przewagą 0,10 sekundy nad Wenzelem. W drugim przejeździe uzyskał drugi wynik, co dało mu jednak najlepszy czas łączny i zwycięstwo z przewagą 0,23 sekundy nad Franko. Na tych samych igrzyskach wystartował także w slalomie, jednak nie zdołał ukończyć rywalizacji. Były to jego jedyne starty olimpijskie. Wystartował także na mistrzostwach świata w Bormio w 1985 roku, gdzie był dziesiąty w gigancie, a rywalizacji w slalomie ponownie nie ukończył.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował w 1981 roku. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 9 stycznia 1982 roku w Morzine, zajmując trzynaste miejsce w gigancie. Już dziesięć dni później w Adelboden po raz pierwszy stanął na podium, zajmując trzecie miejsce w tej samej konkurencji. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Szwed Ingemar Stenmark oraz Phil Mahre z USA. Swoje jedyne zwycięstwo w zawodach tego cyklu odniósł 12 grudnia 1983 roku w Les Diablerets, zwyciężając w gigancie. Łącznie jedenaście razy plasował się w najlepszej trójce, po raz ostatni 10 marca 1985 roku w Aspen, gdzie był trzeci w swej koronnej konkurencji. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1982/1983, kiedy to zajął ósme miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji giganta był drugi za Philem Mahre. W klasyfikacji giganta był też między innymi siódmy w sezonie 1983/1984 i ósmy rok później.

W 1983 roku wywalczył swój jedyny tytuł mistrza Szwajcarii, zwyciężając w gigancie. W 1986 roku zakończył karierę. Otworzył później hotel w rodzinnym Zermatt. Od 1987 roku prowadzi sklep sportowy, założony przez jego ojca. Jest żonaty, ma trójkę dzieci.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
1.	14 lutego	1984	Sarajewo	Gigant	2:41,18 min	-	-
DNF	19 lutego	1984	Sarajewo	Slalom	1:39,41 min	-	Phil Mahre

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
13.	3 lutego	1982	Schladming	Gigant	2:38,80 min	+2,71 s	Steve Mahre
10.	7 lutego	1985	Bormio	Gigant	2:28,90 min	+2,81 s	Markus Wasmeier
DNF	10 lutego	1985	Bormio	Slalom	1:38,82 min	-	Jonas Nilsson

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1981/1982: 45.
• sezon 1982/1983: 8.
• sezon 1983/1984: 12.
• sezon 1984/1985: 14.
• sezon 1985/1986: 53.

Miejsca na podium

1. Adelboden – 19 stycznia 1982 (gigant) – 3. miejsce
2. Adelboden – 11 stycznia 1983 (gigant) – 2. miejsce
3. Kranjska Gora – 29 stycznia 1983 (gigant) – 2. miejsce
4. Les Diablerets – 12 grudnia 1983 (gigant) – 1. miejsce
5. Todtnau – 13 lutego 1983 (gigant) – 2. miejsce
6. Gällivare – 26 lutego 1983 (gigant) – 2. miejsce
7. Vail – 8 marca 1983 (gigant) – 3. miejsce
8. Furano – 19 marca 1983 (gigant) – 2. miejsce
9. Sestriere – 11 grudnia 1984 (gigant) – 3. miejsce
10. Madonna di Campiglio – 17 grudnia 1984 (kombinacja) – 3. miejsce
11. Aspen – 10 marca 1985 (gigant) – 3. miejsce

Bibliografia

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na Alpine Ski Database (ang.)
• Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-30)]. (ang.).